Öğretmenlerin e-öğrenme stillerinin öz düzenleyici öğrenme becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi

Abstract

Öğrenme stili, 1960'lardan itibaren araştırılan ve farklılıklar gösteren öğrenme metodolojisi anlayışıdır. Her bireyin öğrenme biçimi farklıdır ve bu, bilgiyi edinme, düzenleme ve yorumlamada tercih edilen yöntemlerle ilişkilendirilir. Öğretmen eğitimi, toplumun ilerlemesi açısından önem taşır ve dünya genelinde kaliteli öğretmen eğitiminin vurgulandığı çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışmalar, öğretmenlerin sürekli gelişmesini ve teknolojik yeniliklere açık olmalarını savunmaktadır. Eğitimde teknolojinin artan önemi nedeniyle, öğretmenlerin bu alanda bilgi sahibi olması, güncel gelişmeleri takip etmesi ve uygulaması gerekmektedir. Bu, geleceğin eğitim ihtiyaçlarını karşılamak, eğitim sistemimizin hedeflerine ulaşmak ve yenilikçi eğitim ürünleri geliştirmek açısından oldukça önemlidir. Öğretmenler mesleki gelişimlerini sürdürerek kaliteli eğitim sunmalı ve farklı öğrenci gruplarına uygun eğitim yöntemlerini öğrenip uygulamalıdır. Bu durumda e-öğrenme kavramını ortaya çıkarmaktadır. Gerçekleştirilen çalışma, dijital ortamlarda öğretmenlerin ne şekilde öğrendikleri ve süreci nasıl idare ettikleri hakkında okuyucularına bilgi sağlamaktadır. Bunun sonucunda eğitim politikalarının geliştirilmesi, öğretmene yönelik özelleştirilmiş öğrenme yöntemlerinin oluşturulması, e-öğrenme araçlarının geliştirilmesi ve öğretmenlerin pedagojik etkinliklerini artırarak eğitim başarısını destekleme olanağı bulunulabileceğini belirtmektir. Profesyonel gelişimi teşvik etmek, araştırma ve uygulama için yeni perspektifler sağlamak ve daha iyi karar verme stratejisi geliştirme süreçlerine katkıda sağlamaktadır. Yapılan çalışmalar incelendiğinde e-öğrenme stilleri ile öz düzenleyici öğrenme değişkenleri kullanılarak öğretmenler üzerinde doğrudan bir araştırma yapılmadığı görülmüştür. Bu faktörlere dayanarak yapılan araştırmalar, eğitimcilerin kişisel ve profesyonel gelişimini desteklemekle kalmaz aynı zamanda öğrenme ve öğretme süreçlerinin niteliğini artırabilir. Böyle bir araştırmanın sonuçları, eğitim alanında yenilikçi uygulamalara yol gösterici olabilir ve uzun vadeli eğitim stratejilerinin şekillendirilmesine katkıda bulunabilir. E-öğrenme, teknoloji aracılığıyla her yerde ve her zaman eğitim sunan, asenkron ve senkron öğrenme modelleri içeren, öğrenenlere kendi hızlarında öğrenme fırsatı veren ve eğitimi daha çekici hale getiren bir yöntemdir. Bu yöntemle eğitimin kalitesinin artırılması ve eğitimde başarının desteklenmesi hedeflenmektedir. Bu çalışma öğretmenlerin elektronik öğrenme (e-öğrenme) stillerini ve bu stillerin öz-düzenleyici öğrenme yetenekleriyle ilişkisini inceler. E-öğrenme, teknolojinin ilerlemesi ve zaman/mekan sınırlamalarını ortadan kaldırarak var olan eğitimi sürdürme imkanı sunmasıyla popülerleşmiştir. Gerçekleştirilen çalışmada öğretmenlerin e-öğrenme stilleri ile öz düzenleyici öğrenme düzeylerini ortaya koymak ve ikisi arasındaki ilişki düzeyini incelemektir.

Learning styles have been studied since the 1960’s, indicating a diverse methodology in acquiring knowledge. Each individual's approach varies and this preference is associated with the way information is acquired, organized, and interpreted. Teacher education is essential for societal advancement, and there have been global studies emphasizing the importance of high-quality teacher education. These studies advocate for the continual professional development of teachers and their openness to technological innovations. Given the growing significance of technology in education, it's imperative that teachers are knowledgeable in this area, staying abreast of and implementing the latest advancements. This is crucial for meeting the educational needs of the future, achieving the goals of our education system, and creating innovative educational products. To deliver quality education, teachers should continue their professional development and learn and apply teaching methods suitable for diverse student groups, thus bringing forth the concept of e learning. The study in question provides readers with insight into how teachers learn in digital environments and manage the process. It suggests that as a result, education policies can be improved, personalized learning methods for teachers can be created, e-learning tools can be developed, and teachers can improve their pedagogic activities to support educational success. Encouraging professional development can offer new perspectives for research and practice and contribute to the development of better decision-making strategies. Reviews of research indicate a lack of direct studies on these two factors among teachers. Studies based on these factors can not only support educators' personal and professional development but can also improve the quality of learning and teaching processes. The results of such research could provide guidance for innovative practices in education and contribute to shaping long term educational strategies. E-learning is a method that uses technology to provide education anytime and anywhere, includes asynchronous and synchronous learning models, allows students to learn at their own pace, and makes education more engaging. The aim of this method is to enhance the quality of education and support success in educational endeavors. This study examines teachers' e-learning styles and the relationship of these styles with their self-regulatory learning capabilities. E-learning has become popular by advancing technology and offering the possibility to continue existing education without the constraints of time or location. The study aims to reveal teachers' e-learning styles and their levels of self-regulatory learning, investigating the relationship between the two.