Men Kezebe hadisi üzerine bir araştırma

Abstract

Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) kendi sözlerinin Kur’an-ı Kerîm’in nâzil olmasının ilk yıllarında Kur’ân âyetleriyle karışma ihtimâlini göz önünde bulundurarak, ashâbına, yazılmasını yasaklamıştı.Hadîslerini yazmak isteyenlere ise hadîslerini yazması için özel izin verdiği de vâkidir. Ebû Şâh’ın hadîsini yazma isteğini reddetmemesi gibi. Kur’ân-ı Kerîm’in nuzûl ve vahiylerin yazılma sürecinde Peygamberimiz ashâbını “Kim benim söylemediğimi bana (kasten) isnâd ederse Cehennemdeki yerine hazırlansın.” uyarısında bulunarak hadîs yazma ve naklinde çok hassas davranmaları hususunda uyarmıştır.Bu hadîsin, mütevâtir olup olmadığı tartışılmış ve tartışılmaya da devam edecektir. Ancak şu unutulmamalıdır ki Peygamberimizin (s.a.v.) dilinden uydurulan sözde bir hadîs veya sünnet bazen İslâm’ın teşrinde temel teşkil eden bir hüküm oluşturmakta veya bir hükmü ortadan kaldırmakta olduğu için sıradan kabul edilebilecek bir hâdîse olmaktan çok hayâtî önem taşıyan bir husûs olarak karşımıza çıkmaktadır.