Sabahattin Ali'nin "Değirmen" hikâyesinin metindilbilimsel ölçütler çerçevesinde yabancı dil olarak Türkçe öğrenen B1 düzeyindeki öğrenciler için uyarlanması

Abstract

Özgün metinler ana dili kullanıcıları için oluşturulduğundan dilin farklı kullanımlarını örnekleyen, kültür boyutunu gözler önüne seren bir içeriğe sahiptir. Ancak bu özellikler yabancı dil öğrencileri için dili çeşitli boyutlarda görme fırsatı sunduğu gibi dilsel yetersizlik hissi de yaratmaktadır. Metinlerin özgün kullanımı ileri düzey öğrenicilerinde başarı sağlarken temel ve orta düzeyde hedef dili öğrenenler için aynı derecede başarıyı sağlayamamaktadır. Edebî metinlerin öğrenici düzeyine uygun hale getirilmesi, metinlerin anlaşılırlığını artırmaktadır. Dil öğreniminde edebî metinler ileri düzeyde özgün şekliyle yer almaktadır. Edebî metinler her ne kadar dili doğal bir biçimde kullansa da estetiğe önem vererek farklı düşünce, algılama ve imge oluşturan hayal dünyası yapıtları arasında yer almaktadır. Edebî metinlerin oluşturulma amaçları arasında yabancı dil öğretmek yer almamaktadır. Söz konusu bu yapıtlar ana dili konuşucularına göre yazılmaktadır. Yabancı bir dili henüz yeni öğrenmeye başlayan öğreniciler için edebî metinleri özgün biçimleriyle öğretmek öğrenicilere faydadan çok zarar getirebilir. Öğrenici yeni bir dili öğrenirken karşılaştığı zorluklar karşısında anlaşılamayan bir şeyden uzak durma eğilimine girebilir. Bu bağlamda edebî metinlerin öğrenicinin düzeyine uygun hale getirilmesi ve metinlerin anlaşılabilirlik ile okunabilirlik düzeylerinin yükseltilmesi düşüncesi ortaya çıkmaktadır. Edebî metinlerin uyarlanması ise anlaşılırlığı arttıran bir uygulama olarak görülmektedir. Metin uyarlama çalışmaları artarak devam etmektedir. Ancak ders dışı okuma yapmak isteyen öğreniciler için halen sınırlı sayıda düzeye uygun okuma materyalleri bulunmaktadır. Bu çalışmada, Sabahattin Ali'nin "Değirmen" hikâyesi yabancı dil olarak Türkçe öğrenen B1 düzeyindeki öğrenciler için metindilbilimsel ölçütler çerçevesinde uyarlanmıştır.

Since the original texts are created for native language users, they have a rich content that exemplifies the different uses of the language and reveals the cultural dimension. These features not only offer foreign language learners the opportunity to see language in various dimensions, but also create a sense of linguistic inadequacy. In language learning, literary texts take place in their original form at an advanced level. While the original use of texts provides advanced success, the use of original texts may not provide the same success for basic and intermediate level learners of the target language. Adapting the literary texts to the level of the learner increases the intelligibility of the texts. Literary texts appear as works created by using different images, perception and imagination. The purpose of creating any of the literary texts is not to teach a foreign language. For learners who are just starting to learn a foreign language, teaching literary texts in their original form may do more harm than good to the learners. The learner may tend to stay away from something incomprehensible in the face of difficulties encountered while learning a new language. In this context, it can be thought that the literary texts should be made suitable for the learner and the intelligibility and readability levels of the texts should be increased according to the level. Simplification of literary texts is seen as an important process to increase intelligibility. Text adaptation studies have been continuing increasingly. However, there are still limited reading materials available for learners who want to do extracurricular reading. In this study, Sabahattin Ali's "Değirmen" story was adapted for B1 level students learning Turkish as a foreign language within the framework of textlinguistic criteria.