Ebelerde iş stresinin iş doyumuna etkisi

Abstract

Ebelerde iş stresinin iş doyumuna etkisini araştırmak amacıyla yapılan bu çalışma nedensellik ilişkisini araştıran tanımlayıcı bir araştırmadır. YÖNTEMLER: Araştırma, Antalya İl Sağlık Müdürlüğüne bağlı, 34 Merkez Sağlık Ocağı(Aile Sağlığı Merkezi), İki Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması (AÇSAP) ve Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi ile Atatürk Devlet Hastanesi’nde görev yapan 517 ebeden çalışmaya katılmayı kabul eden 365 ebe ile görüşülerek yapılmıştır. Araştırmaya katılım düzeyi %70.5’dir. Araştırma verileri; ebelerin tanıtıcı özelliklerini içeren ve araştırmalar tarafından literatür sonucunda hazırlanan bir anket formunun yanı sıra ‘Algılanan İş Stresi Ölçeği’ ile ‘Minnesota İş Doyum Ölçeği’ kullanılarak toplanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler bilgisayar ortamında sayı, yüzde dağılımları alınmıştır. Ayrıca veriler ortalama, standart sapma, Tek Yönlü Varyans Pearson Korelasyon, Kruskal-Wallis, Ki-kare Cronbach alfada ile değerlendirilmiştir. BULGULAR: Ebelerin iş stresi puanına göre dağılımında %38.1’i E grubu “Uyarıcılığı yüksek, sorumluluğu fazla ancak kişiye çekici gelen iş stresi düzeyidir. İş stresi bazı yönleriyle kişiyi zorlayarak verimliliği arttırırken, bazı yönleriyle de sağlığı tehdit edebilir” iş stresi yaşayan ebeler en geniş grubu oluşturmaktadır. Ebelerin içsel iş doyum ortalaması 3.36±0.58 ile ortalama bir doyumda, dışsal doyum ortalaması 2.72±0.49ile ortalamanın altında, genel iş doyumlarının toplamlarının 3.10±0.32 ile nötre yakın olduğu saptanmıştır. Ebelerin iş stresi ile iş doyumu arasında negatif korelasyon görülmektedir. Ebelerde iş stresi ve içsel doyum arasında (r=-0.429, p<0.01), dışsal doyum arasında (r=-0.413, p<0.01) ve genel doyum arasında (r=-0.465, p<0.01) anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır. SONUÇ: Ebelerin iş stresi artarken iş doyumu azaldığı bulunmuştur.

This study, aiming at investigating the effects of work stres on job satisfaction, is a descriptive and causal relation. METHODS: TThe research has been conducted on 365 midwives, who had accepted to participate in the study of the 517 midwives working in 34 health care centers (Family Health Center), two mother and child care and family planning centers in Antalya and in Antalya Training and Research Hospital and Atatürk State Hospital. The participation level for the study is 70.5%.The definitive properties of midwives has been collected with ‘Perceived Work Stress Scale’ and ‘Minnesota Satisfaction Questionairre’ in addition to a survey form developed as a result of the literature prepared by the researcher.The data obtained from the study has been evaluated by encoding with in computer software package and finding percentage distributions; in addition to this by conducting average, standard deviation, one-way variance and Pearson Correlation and Pearson Chi-Square and Cronbach's alpha RESULTS: 38.1% of the midwives according to the work stress scores, comprises the largest group of midwives as Group E Work Stress, “the stress level with high exitance, with more responsibility but appeal to the employee. This level may increase productivity by some aspects that compels the employee, but may threaten health by other aspects.” The internal satisfaction average of the midwives has been found 3.36±0.58 an average internal satisfaction level, their external satisfaction average has been found 2.72±0.49 below the average, and their general satisfaction average has been found 3.10±0.32 near to a neutral average. There is a statistically meaningful of p<0.01 between work stress and job satisfaction scores. There is a negative correlation between the work stress and job satisfaction of midwives. It is seen that there are statistically meaningful relations between the internal work stress and internal satisfaction (r=-0.429, p<0.01), external work stress and external satisfaction (r=-0.413, p<0.01), and general satisfaction (r=-0.465, p<0.01). CONCLUSION: As a conclusion, job satisfaction decreases as work stress increases, or job satisfaction increases as work stress decreases.