| dc.description.abstract | Hadîslerin sened veya metinlerinde bulunan zâhiren fark edilemeyip ciddî tetkikler sonucu ortaya çıkarılan gizli kusurları konu alan “İlel İlmi”, Hadîs İlimleri’nin en önemli dallarından birini teşkil eder.
Hadîs İlimleri’nin en karışık ve en hassas kısımlarından biri olan, Allah Teâlâ’nın, parlak bir anlayış, geniş bir hâfıza, râvîlerin mertebeleri hakkında tam bir bilgi, isnâd ve metinler hakkında kuvvetli bir meleke bahşettiği İlel İlmi’nde mahâret sahibi olan Şu’be b. el-Haccâc (ö. 160/777), Yahyâ b. Maîn (ö. 233/848), Alî b. el-Medînî (ö. 234/849), Ahmed b. Hanbel (ö. 241/855), Muhammed b. Abdillah b. Ammâr (ö. 242/857), Muhammed b. İsmâîl el-Buhârî (ö. 256/870), Muhammed b. Yahyâ ez-Zuhlî (ö. 258/872), Muslim b. el-Haccâc (ö. 261/875), Ahmed b. Muhammed Esrem (ö. 261/875), Ya’kûb b. Şeybe (ö. 262/876), Ebû Zur’a er-Râzî (ö. 264/878), Ebû Dâvûd es-Sicistânî (ö. 275/888), Muhammed b. Îsâ et-Tirmizî (ö. 279/892), Ebû Zur’a ed-Dımaşkî (ö. 281/895), İbrâhîm el-Harbî (ö. 285/899), Ebû Bekr el-Bezzâr (ö. 292/905), Abdullah b. Muhammed el-Belhî (ö. 295/908) Ebû Yahyâ Zekeriyyâ b. Yahyâ ed-Dabbî (ö. 307/920), el-Velîd b. Tûme b. Ebân (ö. 308/921), Ebû Bekr Ahmed b. Muhammed el-Hallâl (ö. 311/924), Muhammed b. Amr el-Ukaylî (ö. 322/ 934), İbn Ebî Hâtim er-Râzî (ö. 327/938), Ebû Alî el-Huseyn b. Alî en-Nîsâbûrî (ö. 349/960) Muhammed b. Hibbân el-Bustî (ö. 354/965), Ebû Muhammed b. Hallâd er-Râmhurmuzî (ö. 360/ 971) Ebû Ahmed Abdullah b. Adî b. Abdillah el-Curcânî (ö. 365/976), Ebû Alî en-Nîsâbûrî (ö. 365/975), el-Hâkimu’l-Kebîr (ö. 378/989), ed-Dârekutnî (ö. 385/995), el-Hâkim en-Nîsâbûrî (ö. 405/1014), Muhammed b. Tâhir İbnu’l-Kayserânî (ö. 507/1114), Ebû’l-Ferec İbnu’l-Cevzî (ö. 597/1201), es-Seyyîd Batalyûsî en-Nahvî (ö. 521/1127), el-Cemmâîlî el-Makdisî (ö. 682/1283), İbn Kayyim el-Cevziyye (ö. 751/1350), İbn Hacer el-Askalânî (ö. 852/1448) gibi âlimler bunlardan bazılarıdır. Bu âlimlerden çoğunun, sened ve metinlerdeki illetleri ortaya koyan “İlel”, “muallel” gibi isimler verdikleri eserleri tahkîkli olarak neşredilmiştir. Hadîs İlimleri’nin temelini teşkil eden bu eserler, hadîs metinlerinin Hz.Peygamber’den (s.a.s.) işitildiği şekilde gelecek nesillere şifâhî yolla intikâlinde sened ve metinlerinde hâsıl olan bazı gizli illetlerin beyânları sebepleriyle büyük bir öneme sahiptir. | tr_TR |
