Eşine şiddet uygulayan erkekler için müdahale modeli geliştirme

Abstract

Bu makale eşine şiddet uygulayan erkeklerin davranış değişiminin nasıl sağlanabileceğini anlamak için gelişmiş ülkelerdeki müdahale programlarının teorik ve kuramsal yaklaşımlarını incelemeyi amaçlamıştır. Böylece Türkiye’de aile içi şiddet vakalarında hayatta kalmaya çalışan aile bireylerine daha sağlıklı ve güvenli bir ortam oluşturulmasına katkı sağlamayı umut eder. Eşine şiddet uygulayan faillere yönelik yeni programların ve müdahale merkezlerinin geliştirilmesine ışık tutmayı da hedeflemiştir. Aile içinde erkek şiddet davranışlarının azaltılması ve yok edilmesi için uygulanan temel yaklaşımlar ve teoriler fark edilmiş ve bunlar ortaya konmuştur. Bu yaklaşımlar özümsendikten sonra Sağlıklı ve Olumlu Davranış Geliştirme adı altında bir iyileştirme ve müdahale modeli ortaya konmuştur. Bu model aile içinde duygusal, ekonomik psikolojik, cinsel ve fiziksel şiddete başvurmuş bireylerin müdahale merkezlerine katılarak; şiddet davranışlarına son vermesine, eski ya da yeni eşine karşı sağlıklı ve saygılı davranış biçimleri ve tutumları geliştirebilmesine öncülük etmek için ortaya konmuştur. Türk aile yapısı, kültürü, hukuki yapısı ve kendine has toplumsal dokusu dikkate alınarak hangi ve nasıl bir şiddet önleme yaklaşımlarının uygun olacağına dair kritik ve dikkatli bir sunum ortaya konmaya çalışılmıştır. Toplum içindeki farklılıklar ve ihtiyaçlar göz önünde bulundurularak çok daha ayrıntılı çalışmalara ihtiyaç duyulduğu vurgulanmıştır.

The goal of this article is to examine the theoretical approaches of perpetrator programmes in developed countries to understand how they implement strategies for behavioural change. It is hoped this investigation will help to provide a safe and healthy environment for family members who experience domestic violence in Turkey. It aims to illustrate the ways in which the government can establish new programmes and centres for perpetrators of intimate partnerviolence. To achieve this, major approaches in the field of domestic violence intervention are critically presented. The article clarifies how such programmes attempt to reduce violent men’s abusive actions in developed countries. After synthesising the literature on domestic violence interventions, a modelfor developing healthy and positivebehaviour was developed. It is expected that this model will help the perpetrators of domestic violence reduce their violent behaviour and engage in healthy and respectful behaviour towards their partners. A critical presentationon how to apply the most appropriate domesticviolence perpetrator intervention strategies was tried to conductthat takes into account Turkish culture, law and societal structure. It was highlighted that evidence-based research onthis topic needs to be implemented in Turkey.