Formasyon eğitimindeki öğrencilerin boş zaman yoluyla stresle baş etme stratejileri ve öğrenme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı formasyon öğrencilerinin boş zaman yoluyla stresle baş etme stratejileri ve öğrenme stilleri arasındaki ilişkinin, bazı demografik değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırmanın evrenini, 2018-2019 eğitim-öğretim yılı ikinci yarıyılında, Bartın Üniversitesi’nde formasyon eğitimi alan 371 öğrenci oluşturmaktadır. Örneklem grubu ise 2018-2019 eğitim-öğretim yılı ikinci yarıyılında, Bartın Üniversitesi’nde formasyon eğitimi alan 183 öğrenciden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak, kişisel bilgi formu, Iwasaki ve Mannell (2000) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Çevik, Özcan ve Munusturlar (2018) tarafından yapılan “Boş Zaman Yoluyla Stresle Baş Etme Strateji Ölçeği (BZSBSÖ)” ve Grasha ve Wetter (1974) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Sarıtaş ve Süral (2010) tarafından yapılan “Grasha-Reichmann Öğrenme Stili Ölçeği (GRSLSS)” kullanılmıştır. Verilerin analizinde frekans, yüzde dağılımı, aritmetik ortalama ve standart sapması, t-Testi, ANOVA (Tek Yönlü Varyans Analizi) ve Pearson korelasyon testleri kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularında cinsiyet değişkenine göre boş zaman yoluyla stresle baş etme stratejileri alt boyutlarında “geçici baş etme” ve “ruh haline iyileştirme” alt boyutlarında kadın katılımcıların lehine anlamlı fark tespit edilmiştir, Grasha - Reichmann öğrenme stili alt boyutlarında, “çekingen öğrenme stili” alt boyutunda erkek katılımcılar lehine anlamlı fark tespit edilmiştir. Fakülte değişkenine göre yapılan t-Testi sonuçlarında Grasha - Reichmann öğrenme stili alt boyutlarında, “çekingen” ve “rekabetçi öğrenme stili” alt boyutunda spor bilimleri fakültesi lehine anlamlı fark tespit edilmiştir. Boş zaman etkinliklerine günlük ayırdıkları süre ile Grasha - Reichmann öğrenme stili alt boyutları arasındaki ilişkiyi göstermek için yapılan korelasyon analizi sonucunda, “çekingen öğrenme stili” ile boş zaman etkinliklerine günlük ayırdıkları süre arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Katılımcıların boş zaman etkinliklerine katılım sıklıkları ile Grasha - Reichmann öğrenme stili alt boyutları arasında yapılan ANOVA testi sonuçlarına göre, “işbirlikli öğrenme stili” alt boyutunda anlamlı farklılık tespit edilmiştir, farklılığın nadiren ile sık sık katılan bireyler arasında, sık sık katılan bireyler lehine olduğu tespit edilmiştir. Boş zaman yoluyla stresle baş etme stratejileri ve Grasha - Reichmann öğrenme stili ölçeği arasında orta düzeyde, olumlu yönde anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Sonuç olarak, öğrencilerin boş zaman yoluyla stresle baş etme stratejileri ve öğrenme stillerinin birbirleri ile ilişkili olduğu tespit edilmiştir. Dolayısıyla, öğrencilerin öğrenme stilleri puanları arttıkça, boş zaman yoluyla stresle baş etme strateji düzeyleri de artar. Boş zaman faaliyetleri doğru değerlendirildiğinde öğrenciler stresten uzak kalabilirler. Bu şekilde stresten uzaklaşan öğrenciler yaptıkları zorunlu faaliyetlere de olumsuz duygu, enerji ve stresten uzak bir halde katılmış olurlar. Dolaylı olarak öğrenme faaliyetlerinde de stresten uzak kalmış olurlar.

The goal of this work examining of the relationship between coping strategies with stress via leisure time and learning style according to some demographic variables. The area of this examination is including the 371 formation students of from Bartın University in the second semester of the academic year 2018-2019. The sampling of this work is including the 183 formation students of from Bartın University in the second semester of the academic year 2018-2019. In order to collect data for this examination, the arguments have been used as personel data form which prepared by researchers, Stress Coping Scale at Leisure Time (SCSLT) developed by Iwasaki ve Mannell, (2000) and adapted in Turkish Cevik, Ozcan, Munusturlar (2018), Grasha-Reichmann Learning Style Scale (GRSLSS) developed by Grasha ve Wetter (1974) and adapted in Turkish Sarıtas ve Süral (2010). Analyzing of these datas, the tests we used are frequency and percentage distribution, arithmetic mean and standard deviation, T-Test, ANOVA ( One-way Anova) and Pearson Correlation. According to result, main differences of in countenance of female participants are determined leisure stress coping strategies “leisure palliative coping” and “leisure mood enhancement” back stages, according to gender point, at T-Test results. According to result, main differences of in countenance of male participants are determined Grasha-Reichmann learning style “avoidant learning style” back stages, according to gender point, at T-Test results. According to result, main differences of in countenance of faculty of sport science, are determined Grasha-Reichmann learning style “avoidant” and “competitive learning style” back stages, according to faculty point, at TTest results. According to age variable, meaningfull differences are determined on GrashaReichmann learning style “avoidant learning style” back stages. According to ANOVA tests that we have made according to frequency of participation in leisure activitiy, main differences are determined on Grasha-Reichmann learning style back stages “colaborative learning style” between rarely and often in countenance of often. The positive main difference and medium level of relationship are determined on between leisure stress coping strategies and Grasha-Reichmann learning style. As a result, main difference is determined between leisure stress coping strategies and GrashaReichmann learning style. Therefore, as students' learning style scores increases, their level of coping with stress through leisure time increases also. When leisure activities are evaluated correctly, students can avoid stress. In this way, students who are distanced from stress participate in the obligatory activities in a way that is free from negative emotions, energy and stress. Indirectly they are also free from stress in their learning activities.