Comparison of online and traditional face-to-face in-service training practices: an experimental study
View/ Open
Date
2017-04-01Author
Sezer, Barış
Karaoğlan Yılmaz, Fatma Gizem
Yılmaz, Ramazan
Metadata
Show full item recordAbstract
The purpose of this study is to carry out the process of conducting an in-service education process via face-to-face and online distance education methods and to evaluate the impact of this training in terms of computer literacy. The study was carried out on 43 teachers working at a public secondary school and was conducted according to the experimental design with pretest-posttest control group. Both qualitative and quantitative data collection techniques were used in the study. The participants’ computer literacy was evaluated using an achievement test and their opinions about online education was evaluated using a structured form. The findings from the study revealed that there was no statistically significant difference in the computer literacy of experimental and control groups. This result of the study validates the hypotheses of the equivalency theory, one of the theories in distance education. Teachers had a positive attitude towards online education method in in-service training particularly because it enables a flexible environment and stated that it did not reduce the trainer-learner interaction much. On the other hand, teachers complained about the high number of participants and stated that the training was not complete because they were not able to make the practice of the course they learned in theory. Bu araştırmanın amacı öğretmenlere yönelik yüz yüze ve çevrimiçi uzaktan eğitim
yöntemiyle verilecek bir hizmet içi eğitim sürecini gerçekleştirmek ve bu eğitimin
etkisini bilgisayar okuryazarlığı boyutunda değerlendirmektir. Araştırma bir kamu
ortaokulunda görev yapan 43 öğretmen üzerinde yürütülmüştür. Araştırma ön test-son
test kontrol gruplu deneysel desene göre yürütülmüş olup, nicel ve nitel veri toplama
teknikleri birlikte kullanılmıştır. Katılımcıların bilgisayar okuryazarlık düzeyleri başarı
testi kullanılarak, çevrimiçi eğitimlere ilişkin görüşleri ise yapılandırılmış görüşme
formu ile değerlendirilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular uygulamanın ardından
deney ve kontrol grubunun bilgisayar okuryazarlığı düzeyleri arasında anlamlı bir
farklılığın oluşmadığını göstermektedir. Öğretmenler gerçekleştirilen çevrimiçi eğitime
ilişkin esnek öğrenme ortamı sağlaması ve eğitmen-öğrenen etkileşimini
azaltmamasından dolayı olumlu geribildirimlerde bulunmuşlardır. Öte yandan katılımcı
sayısının fazla olması ve yeterince uygulama yapma imkânı olmamasını bir dezavantaj
olarak bildirmişlerdir.