Sunenu't-Tirmizî'nin metot yönünden incelenmesi

Abstract

Muhammed b. Îsâ Et-Tirmizî’nin (ö. 279/892) öl-Câmiu’s-Sahîh’i Kütüb-i Sitte ismiyle ma’rûf ve meşhûr eserlerden addedilmiş, müellifi hayattayken revaç bulmuştur. Kendisi bu durumu ne güzel özetlemiştir: “Bu kitâbı yani El-Musnedu’s Sahîh’i (el-Câmiu’s-Sahîh’i) tasnîf ettim. Hicâz âlimlerine arz ettim, beğendiler. Irâk âlimlerine arz ettim, beğendiler. Horasân âlimlerine arz ettim, beğendiler. Kimin evinde bu kitap varsa, onun evinde sanki konuşan bir Peygamber vardır.” Tirmizî’nin Sunen’inin Irâk, Hicâz ve Horasânlı âlimler tarafından takdir edilmesi, sadece Sunen’indeki hadîslerin sıhhat derecesi yönünden değil, aynı zamanda Sunen’in tertip ve metot açısından da takdiridir. Tirmizî, Sunen’ini şöyle takdim etmiştir: “Bu kitapta bulunan hadîslerin hepsi, kendisiyle amel edilebilen hadîsler olup, bazı ehl-i ilm tarafından kabul edilmiştir. Yalnız iki hadîs müstesnadır ki onların illetini de kitapta beyân etmişizdir.”