Kurumsal bir eğitim modeli olarak köy enstitüleri ve köy enstitüleri modeli'nin çeviri eğitiminde uygulanabilirliği

Abstract

Bir olgunun, faaliyetin veya çalışma alanının bir çatı altında toplanıp, işleyişinin, sistemli, planlı ve istikrarlı bir biçimde yürütülebilmesi için kurumsallaşma elzemdir. Gerek bir adres olup marka yaratabilmek, gerekse yaratılan bu marka, çatı, yada üst yapı bünyesinde yürütülen faaliyetleri belli bir amaç ve vizyon çizgisinde sürdürülebilmek için kurumsal bir kimlik şarttır. Bu çalışmada, ülkemizde uygulanmış en kurumsal eğitim modellerinden biri olarak kabul edilen Köy Enstitüleri'nin bazı temel ilkeleri irdelenecek ve bu ilkelerin çeviri eğitiminde nasıl uygulanabileceği tartışılmaya çalışılacaktır. Enstitüleri kurumsal bir yapı haline getiren bazı temel özellikler şu şekilde özetlenebilir. Öncelikle, enstitülerin hedefi, misyonu ve vizyonu tarihsel bir analiz ve deneyler sonucunda belirlenmiştir. Kurumsallığın temel gerekliliklerinden biri olan hedef, misyon ve vizyon üçlüsünün oluşturulması süreci geçmişten kopuk olarak yapılmamıştır. Amaç ve görevler, özellikle eğitim ve kalkınma alanında, düzgün bir altyapı ve arka plan bilgisine dayandırılarak günün koşulları ve gereklilikleri doğrultusunda oluşturulmaya çalışılmıştır. İkinci olarak, hedeflere uygun olarak belirlenen kriterlere uyulması sistemli bir işleyiş ve istikrarlı bir düzen sağlanmasını da beraberinde getirmiştir. Son olarak kendi içlerinde geliştirdikleri kontrol mekanizması sayesinde enstitüler arasında sürekli bir işbirliği ve fikir alışverişi olmuştur. Farklı bölgelerde kurulmalarına rağmen, birbirlerinden haberdar olmalarını sağlayan bu otomatik kontrol mekanizması, hedefleri doğrultusunda istikrarlı bir ilerlemeyi mümkün kılmıştır. Bu özellikleri bakımından kurumsal bir deneyim olarak kabul edilebilecek olan enstitüler daha derinden incelendiğinde, uyguladıkları beş temel eğitim ilkesi sayesinde çeviri eğitiminde de model alınabilecek bir örnek teşkil etmektedir. Bu ilkeler “iş içinde eğitim”, “mesleksel yol gösterme”, “okuma ve özgür tartışma saatleri”, “branşlaşmaya yönelik müfredat çeşitliliği” ve“üniversiteler arası iş birliği” ilkeleridir

In order for a phenomenon, an activity or a field of work to be united under a roof and carried out steadily with a systematic, planned and consistent functioning, institutionalization is vital. Both for creating a brand to address and for the activities carried out within this brand or roof to be sustained in a clear line of goals and visions, an institutional identity is essential. In this study, some basic principles of the Village Institutes which is considered as one of the most institutional educational models in Turkey will be examined and how these principles can be applied in translation training will be discussed. Some key features which make the Institutes an institutional organization can be summarized as follows. First, goals, mission and vision of the Institutes were determined based on a historical analysis and previous experiments. One of the basic requirements of institutionalism, the process of designing goals, mission and vision of an institution, is not planned without taking the past experiences –good or bad-into consideration. Objectives and tasks, particularly in the education and development field, were created in accordance with the conditions and requirements of the present based on a proper infrastructure and background information. Secondly, adherence to the criteria determined in parallel with the objectives brought about a systematic functioning and stable program in the Institutes. Finally, there has been a continuous cooperation and exchange of ideas among the Institutes thanks to the internal control mechanism they developed. In spite ofbeing situated in different regions of Turkey, this automatic control mechanism made it possible for them to be aware of each other, which led to a steady progress. When the Institutes, which can be accepted as an institutional experience with all these features, are analyzed more deeply, it can be stated that they couldbe a model for translator education in the light of the five basic principles they followed. These principles can be listed as follows: “putting education to work”, “vocational guidance”, “reading and free discussion sessions”, “curriculum diversity aimed at branching” and “inter-institutes cooperation”.