Merginânî’nin el-Hidâyesi’nin emizlik, ibâdetler ve nikâh bölümlerinde İmâm Muhammed’in tek kaldığı Ebû Hanîfe’ye muhâlif görüşleri
Özet
el-Hidâye, Merginânî’nin “Bidâyetu’l-Mubtedî” adlı eserinin şerhi olarak yazılmış bir eserdir. Bu çalışmada temizlik, ibâdet ve nikâh konularında İmâm Muhammed’in İmâm Ebû Hanîfe ve İmâm Ebû Yûsuf karşısında tek kaldığı görüşler ele alınmıştır.İmâm Muhammed, bir konuda karar verirken müctehidin ictihâdında yanılabileceğini kabul ederek farklı bir delille karşılaştırılınca o hükmün değiştirilebileceğini söylemiştir. O, bütün problemlerde her zaman nasların lafzıyla çözüme gidilmeyeceğini bildiği için lafzî kuralların yanında aklî prensipleri de dikkate alarak çözüme gitmiştir. Ebû Hanîfe’nin öğrencilerine sağlamış olduğu serbest tartışma ortamı onların görüşlerini daha rahat söylemelerine vesile olmuş böylece de ictihâd seviyesine çıkabilmişlerdir. Ve onların bazı konulardaki görüşleri zaman içerisinde müftâ bih görüş olarak uygulamaya konulmuştur.Bu çalışmanın amaçlarından biri, mezhep içi müftâ bih olan veya olmayan görüşlerle diğer mezhepleri de karşılaştırarak ihtiyaç anında İmâm A’zâm dışında cumhûrla örtüşen mezhep içi ictihâtların da tercîh edilebileceğine kapı aralamaktır. al-Hidaya is a work written as an annotation of Merginânî's work "Bidaye AlMubtedi". In this study, the views of İmâm Muhammad on hygiene, worship and marriage, on which he stands alone against İmâm Abu Hanifa and İmâm Abu Yûsuf, were examined.İmâm Muhammad acknowledged that the mujtahid might be mistaken in his jurisprudence while making a decision on a matter, and said that the provision could be changed when compared to a different evidence. Since he knows that not all the problems are solved with the verses, he implied solutions taking into account the principles of reason as well as the rules of verses. The free discussion environment provided by Abu Hanifa to his students caused them to say their opinions more comfortably and thus they were able to reach the level of ijtihad (interpretation of verses). And their opinions on some issues have been put into practice as fatwa judgments over time.One of the aims of this study is to compare fatwa and non-fatwa judgements with other sects and to open the door to the option in which sectarian case-laws, which coincide with the public, except for İmâm A’zâm's, may also be preferred when needed.