Merkeziyetçi yönetimden yerinden yönetime geçişte alternatif yaklaşımlar Milli Eğitim Bakanlığı örneği

Abstract

Bu araştırma Türk kamu yönetiminin bir alt sistemi olan ve üst sistemin aşırı merkeziyetçi yapısını benzer ağırlıkta taşıyan eğitim sistemimizde bir kısım yetkilerin taşra teşkilâtlarına devredilmesi ve yerinden yönetime geçiş için olası alternatif yaklaşımların değerlendirmesi amacıyla yapılmıştır. Türk eğitim sisteminde yaşanan sorunların sebepleri arasında en başta gelenin yönetim sorunu olduğu ve yönetimin, yetkileri elinde toplaması ve merkeziyetçi bir anlayışla uygulanmasından kaynaklandığı denencesine dayanan bu araştırmada sistemin merkez ve taşra teşkilâtında çalışan eğitim yönetici ve deneticilerinin sorunu algılamalarında görev türü ya da görev yerine göre bir farklılık olup olmadığı test edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre Türk eğitim sisteminin sorunlarının en başta aşırı merkeziyetçilikten kaynaklandığı, MEB merkez teşkilâtının yetkileri elinde toplaması ve taşra teşkilâtında yapılması gereken işleri de üstlenmesinden dolayı temel görevlerini yapamadığı, taşradaki eğitim hizmetlerinin gecikmesine ve aksamasına sebep olduğu, bütün bunların sonunda kaynakların iyi kullanılamadığı, sayısal hedeflere ulaşma çabalarının eğitimdeki kalite arayışlarını geri plâna ittiği ortaya çıkmıştır.

This study has been realized to evaluate the possible alternative approaches for transition to decentralized administration in the Turkish education system and for transferring some powers to local administrations. Among the problems existing in Turkish education system, the major one is that the administration holds all the power in hand and implements it through a centralized perspective. The hypothesis of this thesis is based on this, and this study ascertains whether there are differences in the perception of the administrators and advisors working in the ministry main and provincial institutions due to their position or location in determination of the problem. The research findings suggest that the most important problem of the Turkish education system comes from its centralized structure. The fact that the Ministry holds all powers and responsibilities in the center and that the Ministry takes over even the responsibilities and powers of the provincial organizations makes it impossible for the Ministry to be able to realize its own duties. Therefore, the educational activities and services in provinces are always behind the planned time, and the resources are not used reasonably and spent in vain. All of these create a backward movement in education and has a negative effect on the search for quality in education by The Ministry.