Show simple item record

dc.contributor.authorKuram, Kadri
dc.date.accessioned2019-12-11T06:22:37Z
dc.date.available2019-12-11T06:22:37Z
dc.date.issued2017
dc.identifier.issn2564-7946
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11772/2059
dc.description.abstractGizli özne Türkçe dilbilgisinde oldukça iyi tanınan bir özellik olmasına karşın bu olgunun diğer dillerdeki gizli öznelerle karşılaştırılması ve Türkçenin kendi içinde gizli kalabilen diğer özne türlerinin dökümü yapılmamıştır. Bu çalışma Türkçedeki gizli öznelerle ilgili yeni veriler sunmayı amaçlamaktadır. Holmberg (2010) zengin uyum paradigmasına sahip olan tam adıl düşürme dillerinde genel gönderimli öznelerin uyum kategorisindeki belirtililik özelliği nedeniyle düşürülemeyeceğini iddia etmektedir. Bu çalışmada yapılan analizde Holmberg’in (2010) uyum kategorisindeki belirtililik özelliği varsayımının açıklayamadığı iddia edilmektedir. Türkçe genel gönderimli adılları düşürebilmektedir. Ancak bunun sadece gereklilik kipinde görüldüğü anlaşılmaktadır. Çalışma ayrıca Türkçede gizli öznelerin uyum özelliğinin bulunması nedeniyle mi görüldüğü yoksa Doğu Asya dillerindeki sıradışı adıl düşürme türü bir gizli özne mi olduğu sorusunu da gündeme getirmektedir. Türkçe zengin özne-eylem uyumu sebebiyle özne adıllarını düşürebilmesine karşın nesne adıllarını nesne-eylem uyumu olmadan düşürebilmektedir. Buna izin veren sürecin özne adıllarının düşürülmesinde bir rolü olması ve bunun zengin uyum kategorisi nedeniyle fark edilmemiş olması mümkün görünmektedir. Ancak veriler Türkçede özne adıllarının düşürülmesine izin verenin gerçekten de uyum kategorisi olduğunu göstermektedir.en_US
dc.description.abstractAlthough Turkish is notorious for being a null subject language, the specific type has never been contrasted to the other null subject languages. Thus this paper’s main focus is on revealing all arguments that can go null in Turkish as well as on contrasting Turkish to the other null subject languages. Holmberg (2010) assumes that a definiteness feature resides in the T of rich agreement languages, making it impossible for these languages to have generic null subjects. The results indicate that Turkish defies Holmberg’s (2010) hypothesis that T has a D-feature since necessitative licenses generic null subjects. The paper also sheds light on the question of whether Turkish is an Agree-related null subject language or a marginal pro-drop language. The language has a rich agreement paradigm with subjects, and subjects can go null. However, objects can go null without an agreement paradigm. One may raise the suspicion that the same procedure is operative in null subjects but it is cloaked by subject agreement. The results, however, indicate otherwise. Turkish null subjects are agreerelated.en_US
dc.language.isoturen_US
dc.publisherAl-Farabi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisien_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectGrameren_US
dc.subjectTürk dilien_US
dc.subjectLinguisticsen_US
dc.subjectGrammaren_US
dc.subjectTurkish languageen_US
dc.subjectDil bilgisien_US
dc.subjectDil bilimen_US
dc.titleGizli özne sınıflaması açısından Türkçenin dünya dilleri arasındaki yerien_US
dc.typearticleen_US
dc.relation.journalAl-Farabi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisien_US
dc.contributor.departmentBartın Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Dilbilim Bölümüen_US
dc.identifier.volume1en_US
dc.identifier.issue3en_US
dc.identifier.startpage413en_US
dc.identifier.endpage422en_US


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record