Hüseyin Baykara Divanı’nın bilinmeyen bir nüshası üzerine

Abstract

Herat’ı açtığı okullarla, düzenlediği meclislerle, sanatçı ve ilim insanlarını koruyan tavrıyla önemli bir merkez haline getiren Ebu’l-gâzi Sultân Hüseyin bin Mirzâ (H 842-911/M.1438-1506) şair hükümdarlardan biridir. Klasik Çağatay edebiyatının şairleri arasında yer alan Sultan Hüseyin Baykara, Hüseynî mahlası ile yazdığı lirik şiirlerini bir divanda toplatmıştır. Yapılan incelemeler neticesinde Hüseyin Baykara Divanı’nın nüshalarını tanıtan yayınlarda adı geçmeyen yeni nüshalara tesadüf edilmiştir. Buna göre yurt içinde bir, yurt dışında üç olmak üzere toplam dört yeni nüsha hakkında daha bilgiye ulaşılmıştır. Bu çalışmada özellikle Hüseyin Baykara Divanı’nın daha önce hiçbir kaynakta bahsi geçmeyen Berlin nüshası üzerinde durulacaktır. Berlin nüshası, Berlin Devlet Kütüphanesi Doğu El Yazmaları Koleksiyonu’nda Hs. Or. 10434 arşiv numarasıyla kayıtlıdır. Ketebe kaydından anlaşıldığı üzere Hüseyin Baykara’nın ölümünden 67 yıl sonra H 10 Muharrem 978 (14 Haziran 1570)’de Hasan el Hüseynî eş-Şirâzî tarafından istinsah edilmiştir. Nüshanın ilk ve son sayfasındaki kitap mührü (Exlibris Al. Sorlin Dorigny Péra de Constantinople Novembre 1889), nüshanın İstanbul’dan Berlin’e götürüldüğünü göstermektedir. İnce tezhiple süslenmiş bu nüshada 176 gazel dışında 2 tahmis, 6 rubai bulunmaktadır. Berlin nüshasında -eserin yurt içindeki nüshalarında bulunmayan- yeni bir gazel ve iki rubai tespit edilmiş, makalede bu şiirlere yer verilmiştir.

Ebu’l-gazi Sultan Husayn ibn al-Mirza (842-911 AH/1438-1506 AD), one of the sultan poets or royal poets, made the city of Herat an important center thanks to the schools he built, the scientific meetings he held, and his protective attitude towards artists and scientists. Sultan Husayn Bayqara, one of the poets of the Classical Chagatai Literature, collected his lyrical poems, which he wrote under pen name of Huseynî, in a diwan. Studies have revealed some new copies, which had not been mentioned in the publications published by far to present copies of Husayn Bayqara’s Diwan. Information about six new copies in total, one of which being in Turkey and the rest being abroad, have been obtained through those studies. This study deals with the Berlin copy of the newly discovered copies of Husayn Bayqara’s Diwan, which has never been mentioned so far in any source. The Berlin copy is registered under archive number Hs. Or. 10434 in the Oriental Manuscript Collection of the Berlin State Library. As can be inferred from the colophon, it was copied by Hasan al-Huseynî al-Shirazi on Muharram 10, 978 AH (June 14, 1570 AD) corresponding to a time 67 years later than Husayn Bayqara’s death. The seal on the first and last pages of the copy shows that it was transported from Istanbul to Berlin: “Exlibris Al. Sorlin Dorigny Péra de Constantinople Novembre 1889”. This fine illuminated copy involves 2 tahmis (converting an existing couplet into quintain) and 6 rubai (quatrain), as well as 176 ghazal (couplet). A new ghazal and two rubai were found in the Berlin version of the work, which were not found in the domestic copies of the work, and these new poems were included in the article.