Tufan Erhürman’ın Yozlaşma romanında üstkurmaca tekniği

Abstract

Tufan Erhürman (d. 1970), Kıbrıs Türk edebiyatının çağdaş yazarlarından birisidir. Hukukçu, akademisyen ve siyasetçi kimliklerinin yanı sıra 2000’li yıllarda Yüzleşme, Yozlaşma ve Yazışma adlı üç roman yayımlamıştır. Bu romanlarda 1990 sonrasında Kıbrıs Türk romanında görülmeye başlanan postmodern yönelim belirgindir. Kadınerkek ilişkilerinin merkezde olduğu romanlarında Erhürman; Kıbrıs meselesi, Kıbrıs Türk siyaset kurumu, Kıbrıs Türklerinin toplumsal sorunları gibi sosyal temaları da işlemiştir. Romanlarında otobiyografik unsurlara da yer veren Tufan Erhürman, makalemizde ele alacağımız ikinci romanı Yozlaşma’da postmodern bir anlatım tekniği olan “üstkurmaca”dan yararlanmıştır. Böylece romanın yazılış sürecini ve yazarın bu süreç içerisindeki üretme sancılarını da esere taşımıştır. Romanın belli yerlerinde bu şekilde edebî üretim sürecine değinilmesi bir bakıma eserin kurgusallığını / bir sanat eseri oluşunu vurguladığı için okuyucunun gerçeklik algısına etki etmektedir. Yazar bu şekilde eserinde hem yazma sürecini romanın konusu hâline getirme imkânı bulmuş hem de gerçeklik algısı üzerinde bir belirsizlik oluşturarak romanın postmodern yönünü güçlendirmiştir. Çalışmamızda bu bağlamda yazarın Yozlaşma’da üstkurmaca tekniğini nasıl kullandığını irdeleyeceğiz.

Tufan Erhürman (b. 1970) is one of the modern writers of Turkish Cypriot literature. In addition to his identities as a lawyer, academician, and politician, he published three novels in the 2000s, namely, Yüzleşme, Yozlaşma, and Yazışma. In these novels, it is evident that the postmodern orientation started to be seen in the Turkish Cypriot novel after 1990. Erhürman in his male-female relations centered novels; also covered social themes such as the Cyprus issue, the Turkish Cypriot political establishment, and the social problems of the Turkish Cypriots. Tufan Erhürman also includes autobiographical elements in his novels, using “metafiction”, which we will discuss in our article, as a postmodern narrative technique, in his second novel Yozlaşma. Thus, he carried the writing process of the novel and the author’s pains of production in this work process. Addressing the literary production process in this way in certain parts of the novel, in a way, affects the perception of reality of the reader, as it emphasizes the fictiveness / being an art of the work. In this way, the author had the opportunity to make the writing process the novel’s subject and strengthened the novel’s postmodern aspect by creating ambiguity in the perception of reality. In this context, we will examine how the author uses the metafiction technique in Yozlaşma in our study.